ผมได้ทำการเปรียบเทียบการดูกร๊าฟในแนวทางของ อีเลียตเวฟ ( Elliot Wave ) กับวิชา 3 เขา 3 เหวของครูเฒ่าเกาะช้าง โดยมีเส้นสี 4 เส้นและระยะใช้เวลามากำกับ เพื่อให้หาจุดซื้อจุดขาย เพื่อให้ซื้อหุ้นในราคาที่ถูก (ไม่แพง) และหาจุดขายที่ให้ราคาแพง พูดสั้นๆ ก็คือ ซื้อถูกขายแพง หรือ ขายแพงก่อน แล้วกลับมาซื้อในราคาถูกกว่าที่ขายไป
วิชา 3 เขา 3 เหว ตามหลักวิชาของครูเฒ่าเกาะช้าง จะใช้เส้นค่า เฉลี่ย 4 สี 4 เส้น และระยะเวลาเป็นตัวกำหนด โดยมีหลักคร่าวอยู่ดังต่อไปนี้
1.- ขาขึ้นจะแบ่งออกเป็น เขา 3 ลูกโดยมีเวลากำหนดเขาละ 1-2 เดือนไม่ตายตัว เปลี่ยนแปลงไปตามลักษณะของเส้นสีประกอบ เมือกร๊าฟขึ้นสูงเป็นเขาที่ 1แล้วก็จะมีการย่อตัวลง-พักตัวเพื่อเก็บสะสมกำลัง การพักตัวก็จะพักตัวได้ 2 แบบ คือพักตัวลงต่ำ SideWay Down กับพักตัวออกข้าง SideWay ได้สักระยะ
มีกำลังแล้ว ก็จะเริ่มขึ้นเขาที่ 2 พักตัวลงเก็บสะสมพลังใหม่ แล้วก็จะเริ่มขึ้นเป็นเขาที่ 3 เมื่อขึ้นมาครบยอดเขาที่ 3 นี้ให้พึงระวังว่า หุ้นกำลังจะหมดรอบ หมดแรง และเปลี่ยนพลิกกลับมาเป็นขาลง
2.- เมื่อได้ยอดเขาสูงๆ ครบ 3 ยอดแล้ว ที่ยอดที่ 3 จะได้แท่งเทียนเขียวๆยาวๆ หลายๆแท่งติดกัน และเริ่มจะมีแท่งที่ยาวมากกว่าจนสะดุดตา และตามด้วยแท่งเทียนสีแดงๆ ยาวๆสั้นๆ ตามมาอีก 3-4 แท่ง ก็จะเป็นจุดที่สงสัญญาณให้เริ่มต้องระวังตัวว่าหุ้นกำลังจะพลิกเป็นขาลงแล้ว และจะยิ่งชีดเจนมากเมื่อเกิด Negative Divergence เกิดที่ RSI ระยะ 70 หรือมากกว่า และ Macd กำลังทิ่มหัวจะตัดกันลง ก็ทะยอยขายหุ้นทิ้งไปบ้าง เพื่อลดความเสี่ยง
3.-เมื่อหุ้นพลิกเป็นขาลง จะต้องมีการหลุดเส้นแนวรับแนวต้านที่แข็งแรง หรือมีการหลุด TrendLine สำคัญๆ หรือเกิดภาพของ หัวและไหล่ ( Head and Shouder Pattern) หรือเกิดแท่งเทียน Hammer , Evening Star หรือ Double Top อะไรก็ได้ที่เริ่มส่งสัญญาณในทางลบ ก็ให้เริ่มระบาย Port ออกให้มาก เป็น Safe ตัวเองไว้ก่อน จากจุดที่เป็นยอดเขาที่สูงที่สุด หรือยอดเขา 3 นี้เอง วิชาของพ่อครูก็กำหนดไว้ว่า ที่ยอดเขา 3 ก็จะเท่ากับปากเหวลงที่ 1 ตรงนี้จะจดจำ ขีดเส้นใต้ไว้ เพราะว่าเป็นประเด็นสำคัญครับ
4.-เมื่อหุ้นอยู่ที่ปากเหว ก็จะเริ่มไหลลงมาเป็นเหวลึกบ้างไม่ลึกบ้าง เมื่อลงปากเหว 1 ลงมาสักระยะหนึ่ง ก็จะมีจุดที่สิ้นสุดเหวที่ 1 ซึ่งก็คือก้นเหวที่ 1 แล้วเด้งกลับขึ้นมาบ้าง ระยะเวลาแต่ละเหวก็ประมาณ 1-2 เดือนเช่นกัน หากว่าขายไม่ทันที่ยอดเขาที่ 3 หรือปากเหวที่1 ก็ให้อดทนถือมาขายที่ปากเหวที่ 2 ที่เด้งขึ้นมาจากก้นเหวที่ 1 นั้นเอง แต่การขายจะขายไม่ได้ราคาเท่ากับการขายที่บริเวณยอดเขา 3 แต่ก็ยังดีกว่าที่ทนไปจนก้นเหวที่ 3 ซึ่งราคาจะหายไปมากพอสมควร - ผมเองเคยถือหุ้นเน่าๆ ขาดทุนมากถึง 80% ของตอนที่ซื้อมาเลย เพราะความถือทน และทนถือ
5.-การที่หุ้นลงจากปากเหว 1 ไป ก้นเหว 1 แล้วมีการเด้งขึ้นไปจุดสูงสุดของการเด้ง ก็คือจุด B3 ซึ่งก็คือ ปากเหว 2 แล้วก็ไหลลง เร็วและแรงไปเป็น ก้นเหว 2 และเด้งกลับขึ้นมาเป็นปากเหว 3 และไหลลงไปกลับเป็นเหว 3 แล้วก็พักตัวกันอีกสักระยะพักตัวออกข้างSideWay ได้สักระยะ มีกำลังแล้วเริ่มฟื้นตัว ขึ้นๆลงๆ แต่ว่าไม่มากเท่าไหร่ หรือก็ทรงๆ หรือลงก็อีกไม่มาก
6.-ช่วงที่หุ้นลงมาสุดๆแล้ว ปริมาณการซื้อขายจะมีน้อยมากๆๆ ซึ่งปริมาณการที่ขายที่บางมากๆๆๆ นั้นบ่งบอกถึงว่าหมดแรงขายแล้ว ตอนนี้นี่แหละครับ เหมาะกับเก็บ และทยอยสะสมหุ้นมากๆ ค่อยๆซื่อครับ ค่อยๆสะสมวันละไม่ต้องมาก ไม่ต้องเร่งสะสมครับ เพราะว่าหุ้นจะยังไม่ไปไหน ไปไม่ไกล ไม่ต้องใจร้อน เก็บเรื่อยๆ เก็บมากบ้าง น้อยบ้างสลับกันไป
7.-หากว่าหุ้นจะไป หุ้นจะขึ้นได้จะต้องมี เริ่มมีคนมาช่วยเก็บ และจะมีขาใหญ่ที่แอบเก็บหุ้นมานาน หรือสะสมได้มากแล้ว จะเริ่มดันหุ้นขึ้นแรงๆๆ แบบขึ้นกัน 10 ช่องหรือมากกว่า จนได้แท่งเทียนหัวตัดด้วน หรือปิดในราคาสูงสุด อย่างนี้ให้เริ่มเพิ่มการสะสมหุ้นตามขาใหญ่ได้ แล้วนิ่งๆ รอจนขึ้นเขา 1 เขา 2 หรือ เขา 3 แล้วจึงเริ่มทะยอยขายใหม่อีกทีครับ
8.-การขึ้นเขา 1 บางครั้งไม่ค่อยจะชัดเจนเท่าไหร่ รายย่อยอย่างเราๆท่านๆส่วนมากจะมองภาพไม่ออก แต่เริ่มจะชัดก็ต่อเมื่อเริ่มเป็นเขา 2 แล้ว ราคาไปมาก เมื่อรายย่อยเห็นภาพชัดแล้วจากเขา 2 แต่ยังไม่มั่นใจ จึงรั้งรออยู่ รอจนขึ้นเขา 3 แล้วภาพชัดเจนแล้ว มั่นในแน่ใจแล้ว จึงเข้าซื้อ แต่คนที่เก็บสะสมหุ้นตั้งแต่ตอนที่ Vol หายหรือคนที่ทะยอยสะสมหุ้นที่ก้นเหว 3 เค้าได้กำไรมากแล้ว เค้าก็จะขายกันข่วงเขาที่ 3 ขายทำกำไรกันหมดแล้ว โดยเฉพาะวันที่กร๊าฟทำยอดสูงๆได้แท่งเทียนยาวๆๆติดๆกันมาหลายวันแล้ว หากว่าเราเข้าไปซื้อตอนที่มั่นใจที่สุดว่าหุ้นจะไปต่อ ให้พึงระวังครับ ไปต่อได้ก็อีกไม่กี่วัน ไปซื้อต่อยอดเค้า ระวังจะไปอยู่บนดอยนะครับ
หลักการใหญ่ก็ประมาณนี้ เอาภาพรวมๆก่อนนะครับ เดี่ยวจะค่อยๆมาเสริมให้อีกที เพราะนี้เป็นการเขียนสด ไม่มีการตรวจทาน ด่วนส่งต้นฉบับให้กับเพื่อนคนหนึ่งที่กำลังหาความรู้เรื่องหุ้น
กร๊าฟ Elliot Wave เปรียบกับเส้นสีพ่อครู ที่เห็นใน Blog นี้สามารถ Download เพื่อนำไปทำความเข้าใจ หรือเก็บไว้อ่านได้ที่
http://www.4shared.com/document/9-qU0Vw4/Elliot_Wave_.html
http://www.4shared.com/document/9-qU0Vw4/Elliot_Wave_.html
หรือจะเข้าไปฝากเนื้อฝากตัวกับพ่อครู (ครูเฒ่าเกาะช้าง) ได้โดยตรงที่ http://www.taladhoon.com/taladhoon/board/index.php?topic=7951.0
โดยมี พี่แมงน้อย ซึ่งเป็นลูกศิยษ์รุ่นที่ 2 คุณจะเด็จ ป้าสุ และอีกหลายคนที่เก่งๆ เป็นเซียนหุ้นช่วยให้ความรู้ เข้าไปอ่านดูนะครับ 401 หน้าแล้ว ต้องตั้งใจอ่านกันหน่อยครับ หากว่าจะเอาดีด้านหุ้น
ดูการใส่เส้นสี 4 เส้นตามหลักวิชาพ่อครูได้ที่
Vuthmail-Thailand
23.06.53
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น